Do tej pory najczęściej używane materiały do hydroizolacji, to folie i membrany. Obecnie rynek podbijają tynki i zaprawy uszczelniające, które są dużo łatwiejsze do zastosowania, głównie na nieregularnych powierzchniach, jak i dodatkowo, poza właściwościami chroniącymi powierzchnię przed wilgocią, pozwalają na ich wyrównanie. Masy hydroizolacyjne, to produkty powstałe na bazie cement portlandzkiego. Są one sprzedawane w formie proszku, który należy wymieszać z odpowiednią ilością wody. Stosuje się je głównie na ścianach, które są zagrożone zawilgoceniem, ale nic nie stoi na przeszkodzie, aby nakładać je także na powierzchnie poziome. Sprawdzają się, jako środek zabezpieczający fundamenty i jako element izolacyjny w posadzkach. Doskonałe do uszczelniania basenów, oraz podłóg w pomieszczeniach, w których jest duży stopień wilgotności. Właściwości uszczelniające przed wilgocią, są często zwiększone, także poprzez dodatek polimerów.
Produkty te, są często częścią kompleksowych systemów uszczelniania, zawierających wszystkie niezbędne elementy, które są potrzebne do prawidłowej hydroizolacji. Kupując gotowy system, mamy pewność optymalnego dobrania produktów i gwarancji uszczelniania, o ile oczywiście stosujemy się do zaleceń montażu.
Mineralne masy hydroizolacyjne, są zwykle wysoce odporne na uszkodzenia mechaniczne, jak i kontakt ze środkami chemicznymi, czy gruntem. Istnieją na rynku, nawet takie, które poprzez zawartości składników aktywnych, wchodzą w reakcję z wodą znajdującą się w podłożu, tworząc dodatkową, skrystalizowaną warstwę, która także chroni materiał, przed wnikaniem do niego wilgoci.
Masy hydroizolacyjne są produktem stosunkowo drogim. Najczęściej wykorzystywane są w dużych obiektach i uszczelnia się nimi elementy betonowe i żelbetowe. Samo ich nakładanie odbywa się za pomocą metody natryskowej, rzadziej ręcznie z pomocą pacy.
Są dobrym materiałem do wykonywania tak zwanych wanien wodoszczelnych. Są paroprzepuszczalne, pomimo wodoszczelności rzędu nawet 70 m słupa wody.
Jednym z rodzajów mas hydroizolacyjnych, są zaprawy dwuskładnikowe. Powstają one na bazie cementu, ale zamiast wody dodaje się do nich specjalną emulsją polimerową, która wzmacnia ich elastyczność, no i oczywiście szczelność.
Produkty te, są idealne do zewnętrznych konstrukcji, ale także nadają się do uszczelniania wewnątrz budynków. Nie są im straszne wahania temperatur, w tym nawet siarczyste mrozy. Zachowują elastyczność w każdych warunkach, tworząc cienką powłokę. Bezproblemowo związują się z różnego rodzaju powierzchniami budowlanymi, w tym bardzo dobrze z powłokami gipsowymi, ceramicznymi, cementowymi, a nawet asfaltem.
Masy dwuskładnikowe, są najczęściej stosowane hydroizolacji fundamentów, piwnic, oraz jako podkład pod wszelkiego rodzaju posadzki, głównie na balkonach i tarasach. Często tez właśnie ten rodzaj jest stosowany do izolacji basenów i innych zbiorników.
Nakładanie zapraw hydroizolacyjnych.
Masy uszczelniające zachowują się różnie w zależności od temperatury, w której jest ona nakładania. Generalnie temperatura powinna oscylować w granicach +5 do +30 oC. Przy górnej granicy temperatury, należy pamiętać, iż może ona szybciej zasychać (twardnieją nawet po 1-2 minutach), dlatego trzeba rozrabiać je w mniejszych porcjach i stosować natychmiast po przygotowaniu.
Mogą być one stosowane do wszystkich podłoży mineralnych, jednak jeśli tworzymy powłokę przeciwwodną, podłoże nie powinno mieć większych pęknięć i rys. W przypadku, gdy rysy mają powyżej 0, 25 mm szerokości, należy je najpierw wypełnić odpowiednią masą szpachlową. Sama zaprawa jest nakładana za pomocą pac. W przypadku, gdy na świeże mury chcemy użyć zaprawy nieelastycznej, należy dać im około 3 miesięcy, aby osiadły. W przeciwnym razie, na tynku mogą pojawić się pęknięcia.
Zaprawy hydroizolacyjne, szybkowiążące, to rodzaj środków pomocnych w wypadku gwałtownego przeciekania. Stosuje się je bezpośrednio na wilgotne miejsca. Ich czas związania się to około 30 sekund, wytrzymują duże ciśnienie i bezproblemowo można je nanosić ręką (oczywiście w rękawicy). Obecnie pojawiają się tego typu zaprawy w formie, tak zwanych pudrów. Są one wykorzystywane głownie do tamowania przecieków na przykład w ścianach piwnicznych. Nakładanie polega po prostu na wtarciu proszku w wilgotną ścianę, a po kilku sekundach tworzy się na niej powłoka hydroizolacyjna.